ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ - ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ ΕΙ ΧΡΙΣΤΕ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Ήχος Πλ. Δ' - ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑ...

Αγαπήσω σε Κύριε η ισχύς μου Ήχος Β' Άρχων Υμνωδός κ. Αντώνιος Πατρώνας

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΘΑΡΘΕΙΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑΠΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ Α (2020)

Ο Ναζωραίος ανέστη από των νεκρών!

Ο Ναζωραίος ανέστη από των νεκρών!

ΝΥΝ ΠΑΝΤΑ ΠΕΠΛΗΡΩΤΑΙ ΦΡΩΤΟΣ, ΟΥΡΑΝΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΑ...

Προσθήκη λεζάντας

Μέ τό "Χριστός Ανέστη" στά χείλη, πανηγυρίσαμε οι πιστοί τή "εορτή των εορτρών καί πανήγυριν των Πανηγύρεων"..
Μαζί μέ την χαρά όμως, που δοκιμάσαμε διά τό πανευφρόσυνο γεγονός, είναι πρέπον νά καταγράψουμε τήν θλίψη καί την πικρία μας από τα ανελέητα μέτρα κατά των Ιερών Ακολουθιών και Μυστηρίων της Εκκλησίας. Της Εορτής του Ευαγγελισμού, των Βαΐων, και των Ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος, της Περιφοράς του Επιταφίου, Των Αγίων Παθών, του Μυστικού Δείπνου, της Ταφής και της Αναστάσεως του Κυρίου.

Ευχόμεθα να μην ξαναζήσουμε παρόμοιες ημέρες.

Ωστόσο άς έλθομε νοερώς στήν Αγίαν Πόλιν Ιερουσαλήμ "λίαν πρωί της μιάς Σαββάτων" (Μάρκ. ιτσ΄ 2).

Οι Άρχοντες καί οι Αρχιερείς, αφού εξόντωσαν, όπως ενόμισαν, τόν αντίπαλόν των, τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, έχουν παραδοθεί σε ύπνο βαθύ.

Αι Μυροφόροι Γυναίκες τρέχουν φοβισμένες "Ορθρου βαθέως" πρός τήν πόλιν. Τό κενόν μνημείον καί τό μήνυμα του Αγγέλου τίς εγέμισαν "τρόμον καί έκστασιν" (Μάρκ.ιστ΄ 8).

Τίποτα δέν φαίνεται νά έχει αλλάξει στήν καθημερινή ζωή τών Ιεροσολύμων. Εντός λίγων ωρών όμως σάν αστραπή διαδίδεται η πρωτάκουστη είδηση : Ο Ναζωραίος ανέστη από των νεκρών!

Οι άρχοντες πανικοβάλλονται και καταφεύγουν σέ ενέργειες σπασμωδικές. Δωροδοκούν τούς στρατιώτες της "κουστωδίας" και τους αναγκάζουν νά διαδώσουν ότι δέν ανέστη αλλά εκλάπη τό σώμα από τους μαθητάς, ενώ οι ίδιοι εκοιμώντο....

Τό ρεύμα που ξεπήδησε από τόν κενόν Τάφον, είναι ασυγκράτητο. Καλύπτει Ανατολή καί Δύση. Τίποτα δέν είναι ικανό να το αναχαιτίσει.

Ούτε τό σατανικό μίσος των Σταυρωτών, ούτε η αδίστακτη σκληρότητα των ειδωλολατρών Αυτοκτρατόρων μέσα στους αιώνας, Νερωνος, Διοκλητιανού, Μαξιμιανού και άλλων.

Η Εκκλησία του Θεού, βγαλμένη από τήν λογχευθείσα πλευρά του Θεανθρώπου, ζωογονεί μέχρι συντέλειας των αιώνων τους πιστούς μέσα από το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας δια της ΑΓΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ καί τό μένος των σταυρωτών συνεχίζει με έντονη την παρουσία του στους αιώνας και μέχρι των ημερών μας όπου φανερά πλέον οι σύγχρονοι εχθροί του Σταυρού και της Αναστάσεως γονάτισαν την ανθρωπότητα για να καταργήσουν το μήνυμα της Αναστάσεως καί της Αγίας Κοινωνίας και να επιβάλουν το σύστημα διακυβέρνησης του αναμενόμενου Αντίχριστου, η κατά άλλους Παγκόσμιου Δικτάτορα.

ΟΜΩΣ η ιστορία κατέγραψε και μας ενθαρρύνει......

Πολλοί σταυρωτέ ανά τους αιώνας μετανοούν, καί πιστεύουν στόν Αναστάντα Κύριο καί βαπτίζονται στό Όνομά Του.

Πρώην διώκτες αναδεικνύονται ένθερμοι κήρυκες της Αναστάσεως.

Συγκενεις νεκρών που έκλαιαν απαρηγόρητα τους νεκρούς των, γράφουν στους τάφους των προσφιλών των μηνύματα γενάτα φως καί ελπίδα, εμπνευσμένα από τήν Ανάσταση του Κυρίου.,

Ανθρωποι που έως χτές ησαν δούλοι παθων φοβερών, μεταβάλλονται και έχουν υψηλούς στόχους στη ζωή των.

Προτροπές σάν εκείνη του Πασχαλινου Υμνου "ΤΟΙΣ ΜΙΣΟΥΣΙΝ ΗΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΩΜΕΝ ΠΑΝΤΑ ΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙ", που προηγουμένως ήσαν άγνωστοι, γίνονται πράξη καθημερινή.

Νέα ζωή, νέοι νόμοι γεμάτοι φως καί ελπίδα ανθίζουν στήν σκοτεινή έρημο της προχριστιανικής ανθρωπότητας.,

Αδελφοί καί Πατέρες, αγαπητά μου παιδιά και αγαπητοί φίλοι, "ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ ΝΕΚΡΩΣΙΝ, ΑΔΟΥ ΤΗΝ ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΝ, ΑΛΛΗΣ ΒΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΑΠΑΡΧΗΝ ΚΑΙ ΣΚΙΡΤΩΝΤΕΣ ΥΜΝΟΥΜΕΝ ΤΟΝ ΑΙΤΙΟΝ, ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΕΥΛΟΓΗΤΟΝ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΟΝ"

Εάν φοβόμαστε τίς σκοτεινές δυνάμεις, που επιχειρούν με όλα τά μέσα νά γκρεμίσουν την Εκκλησία του Χριστού, εάν λαμβάνωμε υπ΄ όψιν μόνο τά δεδομένα της λογικής και νομίζομε οτι θά επικρατήσουν τελικώς τά αντίχριστα σχέδια των ισχυρών του κόσμου, εάν επίσης κλαιμε χωρίς ελπίδα μπροστά στίς ποικίλες δοκιμασίες της ζωής, είναι φανερό ότι δέν επηρέασε όσο πρέπει τήν ύπαρξή μας τό θαύμα της Αναστάσεως.

Ας φροντίζουμε δια μέσου των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας νά κάνομε όλο και περισσότερο δική μας τήν ακατανίκητη δύναμη της Αναστάσεως Του Κυρίου.

-----------------------------------

Στίχ. Δόξα τῆ ἁγίᾳ Ἀναστάσει σου, Κύριε.

Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γ῅, καὶ τὰ καταχθόνια, ἑορταζέτω γοῦν πασα κτίσις, τὴν Ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωτα

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

π.Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ ΟΜΙΛΙΑ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΙ ΥΜΝΟΙ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ-ΗΧΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΜΕΡΟΣ Α'-ΨΑΛΛΕΙ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ...

ΕΣΧΆΤΗ ΏΡΑ ΕΣΤΙ.

Ε Σ Χ Ά Τ Η   Ώ Ρ Α   Ε Σ Τ Ι

Ζούμε οι χριστιανοί στην εποχή της Χάριτος.

Στην εποχή μετά την Θυσία του Χριστού εις τον Γολγοθά και την Αγία του Ανάσταση.

Και θα έλεγε κανείς ότι για τους Χριστιανούς δεν υπάρχει πλέον δυσκολία η κίνδυνος.

Όμως όχι.

Και σήμερα υπάρχουν καταστάσεις όμοιες .με εκείνες των Χριστιανών, προς τους οποίους ο Ευαγγελιστής Ιωάννης έγραφε : ΠΑΙΔΙΑ ΕΣΧΆΤΗ ΏΡΑ ΕΣΤΊ (Α' Ιω. β' 18).

Δηλαδή, παιδιά νου, είναι κρίσιμες ημέρες και γεμάτη από κινδύνους η σημερινή εποχή.

Αυτή την αλήθεια οι πιστοί πρέπει πολύ να την υπολογίζουμε.

Γιατί, πράγματι, η εποχή μας είναι κρίσιμος και γεμάτη κινδύνους για την πνευματική μας ζωή και την σωτηρία μας.

Όπως και τότε, "αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι".

Πλήθος αιρετικών και αλλοθρήσκων έχει εισβάλει στην Πατρίδα μας και με χίλιους πονηρούς τρόπους προσπαθούν να μολύνουν το θρησκευτικό μας συναίσθημα και την Ορθοδοξία μας.

Είτε κρυφά είτε φανερά διαδίδουν τις πλάνες των με τις ευλογίες Πατριαρχών και Επισκόπων που εκπροσωπούν το νεο δόγμα της Μεταπατερικής Θεολογίας.  ΟΥΜΑΝΙΣΤΑΙ ...

Έλληνες που, ενώ ήσαν Ορθόδοξοι, πρόδωσαν την πίστιν και ακολουθούν τους αιρετικούς.

Στις σελίδες των εφημερίδων και στα άλλα Μέσα Μαζικής Συγχύσεως, φωτογραφίζονται συμπρισευχόμενοι εν μέσω Θείας Λειτουργίας, εν πλήρη στολή και προσπαθούν δια των εικόνων να μεταδώσουν τις αντίχριστες διδασκαλίες των.

Είναι οι Πρόδρομοι του αντίχριστου, περισσότερο επικίνδυνοι από τους ξένους.

Πράγματι ΕΣΧΆΤΗ ΏΡΑ ΕΣΤΙ.

Γι αυτό πρέπει πολύ να προσέχουμε οι ορθόδοξοι χριστιανοί.

ΜΗ ΠΑΝΤΙ ΠΝΕΎΜΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ, ΑΛΛΆ ΔΟΚΙΜΆΖΕΤΕ ΤΑ ΠΝΕΎΜΑΤΑ ΕΙ ΕΚ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΕΣΤΊΝ (Α' Ιω. δ' 1).

Ωστόσο χειρότεροι εχθροί, είναι εκείνοι που ευρίσκονται εντός, περί των οποίων ο Απόστολος Παύλος χαρακτηρίζει ΕΧΘΡΟΎΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΎ.

Η ΕΣΧΑΤΗ ΩΡΑ δεν προσδιορίζεται μόνο από την υπαρξη αιρετικών. Εαν αυτοι ειναι εχθροί, που πολιορκούν την Πίστη εξωτερικώς, υπάρχουν άλλοι πού ευρίσκονται εντός. Αυτοί είναι χειρότεροι.

Είναι εκείνοι, τους οποίους ο Απόστολος Παύλος σημειώνει οτι εχουν ΘΕΟΝ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΆΝ..... ΟΙ ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ ΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ...(Φιλιπ. γ' 18,19).

Αυτοί που πιστεύουν θεωρητικώς, και αυτοί που δηλώνουν εις την διαπασών Ορθοδοξία η θάνατος, έχουν όμως ζωή τελείως αντίθετη προς το πνεύμα του Χριστού.

Δυστυχώς εις τούς καιρούς μας έχουν αυξηθεί.

Και συναντά κανείς εύκολα χριστιανούς, πού, ενώ ομολογούν Ορθόδοξη Πίστη και ευρίσκονται μέσα στην Εκκλησία, με τον τρόπο της ζωής των, τον αντίθετο προς το θέλημα του Θεού, συντελούν στο "να βλασφημείται το όνομα του Θεού εν τοις έθνεσι" (Ρωμ. β' 24).

Ο Μ Ω Σ....

Όσο και αν "εσχάτη ώρα εστίν", όταν οι χριστιανοί αγωνιζόμαστε να ζούμε κατά το θέλημα του Θεού, όταν προσπαθούμε να είμαστε κοντά στον Κύριο, η κρισιμότητα των καιρών και οι κίνδυνοι δεν θα μας βλάψουν.

"Μένετε σταθεροί εις την στενήν σχεσιν και κοινωνίαν με τον Χριστόν, ώστε, όταν φανερωθεί ενδόξως, να έχομεν θάρρος και πεποίθησιν εις αυτόν.....κατά την Δευτεραν Του παρουσίαν" (Α' Ιω. β' 28)

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ   Α Ν Ε Σ Τ Η!!!

Π.Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΑΝΤΙΔΩΡΟ. "Αντί του Δώρου".

ΑΝΤΙΔΩΡΟ. Σημαίνει "Αντί του Δώρου".

Ευλογημένο από τον Ιερέα, πρόσφορο, μετά τόν καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, όταν ψάλλουν οι ψάλτες το : "Αξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν Σέ τήν Θεοτόκον, τήν Αειμακάριστον και Παναμώμητον καί Μητέρα του Θεού ημών, τήν Τιμιωτέραν των Χερουβίμ καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον Τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον Σέ μεγαλύνομεν" γιά αγιασμό καί ευλογία!

Κατά τίς Δεσποτικές καί Θεομητορικές Εορτές αντί του "Αξιον εστίν..." ψάλλεται ο Ειρμός της Θ΄ Ωδής.

Ο Λειτουργός Ιερέας κρατά τό πανέρι με το κομμένο πρόσφορο, επάνω απο τα καθαγιασμένα Τίμια Δώρα και κάνει το σημείο του Σταυρού τρίς φορές λέγοντας την ευχή : ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ, ο Διάκος : ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΒΟΗΘΗΣΟΝ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΣΟΥ. Σε παλαιό βιβλίο, ο Ιερέας συμπληρώνει : ΜΝΗΣΘΗΤΙ ΔΕΣΠΟΤΑ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΕ ΤΩΝ ΔΟΥΛΩΝ ΣΟΥ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΗΨΟΜΕΝΩΝ ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΩΡΟΥ ΤΟΥΤΟΥ ΕΝ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ.

Εδώ σηκώνει και το Ύψωμα για τους συμπροσευχομένους κληρικούς και τους εορτάζοντας πιστούς, μνημονεύοντας και τα ονόματα ενός εκάστου.

Αυτή είναι η θέσις της ευλογίας του Αντιδώρου όπου ευλογούνται όσα πρόσφορα απαιτεί το πλήθος των πιστών.

Είναι λάθος μεγάλο εκείνων των Ιερέων που υψώνουν στην Αγία Προσκομιδή πρόσφορα για Αντίδωρο με την Ευχή "Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του Νόμου.......". Στο σημείο αυτό υψώνει ο Ιερέας ένα και μόνο πρόσφορο, αυτό από το οποίο θα βγάλει τόν Αμνό.

Τό Αντίδωρο πρέπει να το τρώμε νηστικοί.

π.Ευθύμιος

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 

ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΡΗ

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Α΄ ΜΕΡΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΑΙΟΦΟΡΟΣ

Ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.

Ομολογητής

Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός, το 283 μ.χ., η Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε ειρήνη. Οι Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ναούς, διάφορα σχολεία και οργάνωσαν την διοίκηση και τη διαχείριση των εκκλησιών και της φιλανθρωπίας.

Ο Διοκλητιανός αρχικά εργάστηκε για την οργάνωση του κράτους του. Προσέλαβε στρατηγούς για βοηθούς του που τους ονόμασε αυτοκράτορες και Καίσσαρες κι αφού πέτυχε να υποτάξει τους εχθρούς του κράτους και να σταθεροποιήσει τα σύνορα του, στράφηκε στα εσωτερικά ζητήματα. Δυστυχώς, στράφηκε εναντίον της Χριστιανικής Θρησκείας για να ανορθώσει την ειδωλολατρία.

Γι' αυτό το λόγο λοιπόν, κάλεσε τους βοηθούς του Καίσσαρες το 303 μ.χ. και τους στρατηγούς στην πρωτεύουσα του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους σε τρεις γενικές συγκεντρώσεις. Ανάμεσα τους βρισκότανε και ο 28χρονος Γεώργιος, που διακρίθηκε πολλές φορές στους πολέμους.

Συγκεντρώθηκαν λοιπόν όλοι, για να πάρουν αποφάσεις για την εξόντωση και τον αφανισμό της Χριστιανικής πίστης. Πρώτος μίλησε ο Διοκλητιανός και επέβαλε σε όλους ν' αναλάβουν τον εξοντωτικό αγώνα εναντίον του Χριστιανισμού. Όλοι υποσχέθηκαν ότι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια, για να εξαλείψουν την Χριστιανική Θρησκεία από το Ρωμαϊκό κράτος. Τότε ο γενναίος Γεώργιος σηκώθηκε και είπε: «Γιατί, βασιλιά και άρχοντες, θέλετε να χυθεί αίμα δίκαιο και άγιο και να εξαναγκάσετε τους Χριστιανούς να προσκυνούν και να λατρεύουν τα είδωλα»; Και διακήρυξε την αλήθεια της Χριστιανικής Θρησκείας και την Θεότητα του Χριστού.

Μόλις τέλειωσε, όλοι συγχυστήκανε μ' αυτή την ομολογία του και προσπάθησαν να τον πείσουν να μετανοήσει, για όσα είπε, καταπραΰνοντας έτσι και τον Διοκλητιανό. Αλλά ο Γεώργιος ήταν σταθερός και με θάρρος διακήρυσσε την Χριστιανική του πίστη.

Στη φυλακή

Οργισμένος ο Διοκλητιανός διέταξε να τον κλείσουν στην φυλακή κα να του περισφίγξουν τα πόδια στο ξύλο και αφού τον ξαπλώσουν ανάσκελα, να βάλουν πάνω στο στήθος του μεγάλη και βαριά πέτρα.

Το άλλο πρωί ο Διοκλητιανός διέταξε να του παρουσιάσουν τον Γεώργιο για να τον ανακρίνει .

Και πάλι αυτός έμεινε ακλόνητος στην ομολογία του και παρ' όλες τις κολακείες και τις υποσχέσεις του αυτοκράτορα διακήρυττε την πίστη του και μιλούσε για τους ουράνιους θησαυρούς. Ο Διοκλητιανός οργίστηκε από τα λόγια του και διέταξε τους δήμιους να δέσουν τον Άγιο σε ένα μεγάλο τροχό για να κομματιαστεί το σώμα του.

Μάλιστα ειρωνεύτηκε την ανδρεία του Αγίου και τον κάλεσε να προσκυνήσει τα είδωλα. Ο Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωνε να δοκιμαστεί και δέχτηκε με ευχαρίστησε να υποστεί το φοβερό αυτό μαρτύριο, που χώριζε σε μικρά λεπτά κομμάτια ολόκληρο το σώμα του, επειδή γύρω γύρω από τον τροχό υπήρχαν μπηγμένα κοφτερά σίδερα, που μοιάζανε με μαχαίρια. Πραγματικά μόλις ο τροχός κινήθηκε τα κοφτερά σίδερα άρχισαν να κόβουν το σώμα του. Τότε ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε : «Μη φοβάσαι, Γεώργιε, γιατί εγώ είμαι μαζί σου» και αμέσως ένας άγγελος ελευθέρωσε τον Άγιο, λύνοντας τον από τον τροχό και θεραπεύτηκε όλο το καταπληγωμένο σώμα του.

Ο Γεώργιος αφού απέκτησε το θαυμάσιο παράστημά του, με όψη αγγελική, παρουσιάστηκε στον Διοκλητιανό που είχε πάει με άλλους να κάνει θυσία. Μόλις τον είδαν έμειναν όλοι έκθαμβοι και απορημένοι. Μερικοί δε ισχυριζόντουσαν ότι είναι κάποιος που του μοιάζει και άλλοι ότι είναι φάντασμα.

Καθώς όμως σχολιάζανε το γεγονός, εμφανίστηκαν μπροστά στον βασιλιά δύο από τους αξιωματικούς του, ο Πρωτολέ οντας και ο Ανατόλιος (βλέπε 23 Απριλίου) με χίλιους στρατιώτες και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό. Ο Διοκλητιανός θύμωσε τόσο που έγινε έξαλλος και διέταξε να τους σκοτώσουν, πράγμα που έγινε αμέσως.

Έπειτα διέταξε να γεμίσουν αμέσως ένα λάκκο με ασβέστη και νερό και αφού ρίξουν μέσα τον Γεώργιο, να τον αφήσουν μέσα 3 μέρες και 3 νύχτες, έτσι που να διαλυθούν και τα κόκκαλα του.

Πραγματικά οι δήμιοι ρίξανε τον Άγιο στον ζεματιστό ασβέστη και κλείσανε το στόμα του λάκκου. Μετά από τρεις μέρες ο Διοκλητιανός έστειλε στρατιώτες να ανοίξουν το λάκκο. Με μεγάλη τους έκπληξη όμως βρήκαν τον Γεώργιο όρθιο, μέσα στον ασβέστη και προσευχόταν. Το γεγονός εντυπωσίασε και προκάλεσε θαυμασμό και ενθουσιασμό στο λαό, που φώναζε: «Ο Θεός του Γεωργίου είναι μεγάλος». Ο Διοκλητιανός ζήτησε εξηγήσεις από τον Γεώργιο, που έμαθε τις μαντικές τέχνες και πως τις χρησιμοποιεί. Ο Γεώργιος τότε του απάντησε ότι τα γεγονότα ήταν αποτέλεσμα της θείας χάρης και δύναμης και όχι μαγείας και γοητείας.

Ο Διοκλητιανός οργισμένος διέταξε να του φορέσουν πυρακτωμένα παπούτσια με σιδερένια καρφιά και τον εξαναγκάσουν να περπατά. Ο Άγιος προσευχόταν και περπατούσε χωρίς να πάθει τίποτα. Πάλι διέταξε να τον φυλακίσουν και σκέφτηκε να φωνάξει του άρχοντες για να συσκεφτούν τι έπρεπε να κάνουν στον Γεώργιο. Αφού τον δείρανε τόσο πολύ με μαστίγια και καταπλήγωσαν όλο το σώμα του Αγίου, τον παρουσίασαν στον Διοκλητιανό, που έμεινε έκπληκτος βλέποντας τον Γεώργιο να λάμπει σαν Άγγελος. Σκέφτηκε, λοιπόν, ότι το φαινόμενο αυτό οφειλόταν στις μαγικές του ικανότητες. Γι' αυτό κάλεσε τον μάγο Αθανάσιο για να λύσει τα μάγια του Γεωργίου.

Αβλαβής από το δηλητήριο

Ήλθε, λοιπόν ο μάγος Αθανάσιος, κρατώντας στα χέρια του δύο πήλινα αγγεία, όπου υπήρχε δηλητήριο. Στο πρώτο αγγείο το δηλητήριο προξενούσε τρέλα, ενώ στο δεύτερο τον θάνατο.

Αμέσως οδήγησαν τον Άγιο στον Διοκλητιανό και στον μάγο Αθανάσιο. Ο βασιλιάς διέταξε να του δώσουν να πιει το πρώτο δηλητήριο. Ο Άγιος χωρίς δισταγμό ήπιε το δηλητήριο του πρώτου δοχείου, αφού προηγουμένως προσευχήθηκε , λέγοντας: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο ειπών καν θανάσιμον τι πίωτιν, ου μη αυτούς βλάψει, θαυμάστωσον νυν τα ελέη σου». Και δεν έπαθε απολύτως τίποτα!

Μόλις είδαν ότι δεν έπαθε απολύτως τίποτα, ο βασιλιάς διέταξε να του δώσει ο μάγος και το δεύτερο αγγείο. Το ήπιε και αυτό χωρίς να πάθει το παραμικρό. Τότε όλοι έμειναν έκπληκτοι από αυτό το θαύμα. Ο Διοκλητιανός εξακολουθούσε να επειμένει ότι για να μην πεθάνει ο Γεώργιος είχε δικά του μάγια. Ο μάγος Αθανάσιος που ήξερε πόσο δραστικά ήταν τα δηλητήρια, αφού γονάτισε μπροστά στον μάρτυρα, ομολόγησε την πίστη του στον αληθινό Θεό. Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και φόνευσαν τον Αθανάσιο αμέσως. Εκείνη την στιγμή έφθασε και η γυναίκα του Διοκλητιανού Αλεξάνδρα, που ομολόγησε την πίστη της στον αληθινό Θεό. Και ο σκληρός και άκαρδος Διοκλητιανός διέταξε να την φυλακίσουν και την επομένη να της κόψουν το κεφάλι. Η Αλεξάνδρα ενώ προσευχόταν στην φυλακή, παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού.

Το μαρτυρικό τέλος του Αγίου

Ο Άγιος Γεώργιος κλείστηκε στην φυλακή και την νύκτα είδε στ' όνειρο του τον Χριστό, που του ανάγγειλε ότι θα πάρει το στεφάνι του μαρτυρίου και θα αξιωθεί της αιωνίου ζωής. Σαν ξημέρωσε διατάχτηκαν οι στρατιώτες από τον ο Διοκλητιανό να παρουσιάσουν μπροστά του τον Άγιο. Πραγματικά ο Άγιος βάδιζε γεμάτος χαρά προς τον βασιλέα, επειδή προγνώριζε ότι έφτασε το τέλος του. Μόλις λοιπόν τον αντίκρισε ο Διοκλητιανός, του πρότεινε να πάνε στον ναό του Απόλλωνα για να θυσιάσει στο είδωλο του. Όταν μπήκε ο Άγιος στον ναό, σήκωσε το χέρι και αφού έκανε το σημείο του σταυρού διέταξε το είδωλο να πέσει. Αμέσως τούτο έπεσε και έγινε κομμάτια.

Ο ιερέας των ειδώλων και ο λαός τόσο πολύ θύμωσαν, που φώναζαν στον βασιλέα να θανατώσει τον Γεώργιο. Ο Διοκλητιανός έβγαλε διαταγή και του έκοψε το κεφάλι.

Ο πιστός υπηρέτης του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του Αγίου, παρέλαβε το Άγιο λείψανο του Μάρτυρα μαζί με αυτό της μητέρας του Αγίας Πολυχρονίας και το μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ!!!

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ!!!

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΦΕΤΙΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ

Ευχόμεθα το Αναστάσιμο Φως να φωτίζει τις ζωές όλων!
Να χαρίζει ελπίδα, αδελφοσύνη, αισιοδοξία και δύναμη!
Να φέρει την λύτρωση στις ψυχές όλων μας!

Τό καλό μας παράδειγμα άς γίνη γιά πολλούς η αφετηρία μιάς διαδικασίας μέσα από τήν οποία θά βρούν πολλοί τόν δρόμο γιά τή σωτηρία.

Ας είμαστε όσο μπορούμε καλύτεροι, άς προσπαθήσωμε νά παραμερίσωμε τούς εγωισμούς καί νά γεφυρώσουμε τά, τόσο ρηχά άλλωστε, χάσματα.

Ας ευχηθούμε να λήξη γρήγορα η δοκιμασία εκ του ΙΟΥ, εξ αιτίας του οποίου, κράτος καί Εκκλησιαστικοί Θεσμοί, φυλάκισαν τον Κύριον της Δόξης, εσταύρωσαν και Ενεταφίασαν Αυτόν μετά της Κουστοδίας και έθηκαν λίθον επάνω του Μνημείου.

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός Αρχηγός της Ζωής και του Θανάτου Ανεστήθη και όσοι πίστεψαν στην Ανάστασή του και τόν προσκύνησαν εν Πνεύματι και Αληθεία, σε όποιο σημείο της Γης, έλαβαν την Χάριν και την Ευλογία, για να δώσουν τον αγώνα στα δύσκολα που ερχονται.

-------------------------------------------------------

Τό Αναστάσιμο Μήνυμα μάς προτρέπει σέ αγωνιστική εγρήγορση. Ευχομαι, η Ορθόδοξη πίστη καί οι Εθνικοθρησκευτικές μας Παραδόσεις νά δουν νά γίνεται τό μεγάλο βήμα της ενότητος, της αγάπης καί της εν Χριστω αδελφώσεως με θεμέλιο την μοναδική σώζουσα Αλήθεια του Ιερού Ευαγγελίου!!!

ΥΓ. Στή φωτογραφία με τόν Παλαίμαχο φύλακα του Παναγίου Τάφου π.Παντελεήμων
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ  Α Ν Ε Σ Τ Η !!!

Π. Ευθύμιος