Π Ε Ν Θ Η +ΑΡΧ/ΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΔΑΝΗΛΑΤΟΣ

 Π Ε Ν Θ Η

+ΑΡΧ/ΤΗΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΔΑΝΗΛΑΤΟΣ

Η Κοινότητα των Ζηλωτών Αγιορειτών Πατέρων στό Άγιον Όρος και η Ορθόδοξη Εκκλησία, ο κλήρος και ο λαός, με κατώδυνη λύπη, ως άνθρωποι, αλλά και με την ελπίδα της Αναστάσεως, ως πιστοί Χριστιανοί, από μακρυά (λόγω μέτρων) προπέμπουμε νοερά, τον μακαριστό πλέον αδελφό και συλλειτουργό μας Αρχιμανδρίτη και Πνευματικό Πατέρα Ευθύμιο Δανηλάτο, Γέροντα της Ιεράς Σκήτης του Ιβηριτικού Κελίου των Τριών Οσιομαρτύρων Ακακίου Ευθυμίου και Ιγνατίου στά αγιασμένα χώματα του Αγιώνυμου Ορους.

Αλησμόνητε αδελφέ, ευχόμεθα στον Κύριο και Θεό μας, όπως σέ ανέδειξε εδώ στη γη Ιερέα Του, έτσι να σέ αναδείξει και Ιερέα τού Ουρανίου Του θυσιαστηρίου.

Γι’αυτό κηδεύεσαι με άπασαν την ιερατική σου στολή. Και μάλιστα με καλυμμένο με το ιερό κάλυμμα τού «αέρα» το πρόσωπό σου, όπως ακριβώς και ο θεόπτης Μωϋσής, ο οποίος, όταν συνομίλησε με τον Θεό τεσσαράκοντα ημέρες και νύκτες στο θεοβάδιστο Όρος και δέχθηκε τις πλάκες του Δεκαλόγου, τόση πολλή δόξα έλαβε το πρόσωπό του από τη Θεία συνομιλία, ώστε δεν μπορούσαν οι Υιοί Ισραήλ να το δουν.

«Και είδον, φησίν, οι Υιοί Ισραήλ το πρόσωπον Μωϋσέως ότι δεδόξασται. και περιέθηκε Μωϋσής κάλυμμα επί το πρόσωπον αυτού» (Έξοδ. λδ΄ 35)».

Γι’αυτό καλύπτεται και το πρόσωπο των Ιερέων, γιατί και ο κάθε Ιερέας βλέπει και γεύεται τον ίδιο το Θεό στην ιερή ώρα της Θείας Λειτουργίας, που μόνον αυτός μπορεί να επιτελέσει!

********************************

Ο μακαριστός π. Ευθύμιος υπηρέτησε επί σειρά δεκαετιών τον Αμπελώνα του Κυρίου με ζήλο και ταπείνωση.

Ο αείμνηστος Λειτουργός του Υψίστου διακρινόταν για την απλότητα, την πίστη, την εργατικότητά του και την αγάπη του προς την Αγία μας Ορθοδοξία.

Είχε αυξημένη πίστη, ευσέβεια και διάθεση διακονίας του λαού του Θεού. Κλήθηκε από το Θεό να ποιμάνει τους ευλαβείς Πατέρας της Ιεράς Καλύβης των Αγίων Τριών Οσιομαρτύρων Ακακίου Ευθυμίου καί Ιγνατίου της Ιεράς Ιβηριτικής Σκήτης Του Τιμίου Προδρόμου.

Κύρια εφόδια της ιερατικής του διακονίας ήταν η πλούσια καρδιά του. Μια καρδιά πλημμυρισμένη από αγνά συναισθήματα και βιώματα χριστιανικά και θείες εμπειρίες. Προπάντων, μια καρδιά γεμάτη με τη Χάρη του Θεού, που «τα ασθενή θεραπεύει και τα ελλείποντα αναπληροί».

Και σε λίγο το σκήνωμα του π.Ευθυμίου θά το οδηγήσουν τα πνευματικά του τέκνα στη γη, στα αγιασμένα χώματα οπου εζησε, για να βρει εκεί «τόπον αναπαύσεως».

Μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού μας θα βρίσκεται εκεί, όταν Αγγελος Κυρίου θα σαλπίσει και τότε «οι νεκροί θα εγερθούν άφθαρτοι, και ημείς όλοι θα αλλάξουμε» (Α Κορ. ιε, 52).

Ο π. Ευθύμιος επέστρεψε κοντά στον Θεό. Έφυγε ο σεμνός και ταπεινός λευΐτης αφήνοντας σε μας, που τον γνωρίσαμε και εκτιμήσαμε, τον ίδιο και ό,τι προσέφερε με την καλή του ζωή, ανάμνηση αγαθή.

Ήδη δέεται για όλους μας. Ιδιαίτερα για τα πιστά και αφοσιωμένα πνευματικά του παιδιά, τα οποία του συμπαραστάθηκαν υποδειγματικά, όλο το χρόνο της πολυβασάνου ασθενείας του.

Δέεται και για τους ενορίτες του Ιερου Ναού Αγίου Μηνά της πόλεως Βιλίων οπου υποδειγματικά υπηρέτησε επι δεκαετίες και όλους τους εν Χριστώ αδελφούς, φίλους καί συγγενείς του.

Όλοι εμείς ευγνώμονες για ο, τι εκείνος προσέφερε, κλίνουμε το γόνυ στη σεπτή σωρό του και δεόμαστε με όλη μας την ψυχή προς τον Κύριο: «Δέσποτα Χριστέ, ον μετέστησας εξ ημών, εν ταις των αγίων σου κατάταξον σκηναίς, το πνεύμα του σου δούλου Ιωάννου».

Κι απευθύνουμε σ’ εκείνον, τον ύστατο λόγο μας!

Πολυσέβαστέ μας πατέρα Ευθύμιε,

Υπήρξες αγωνιστής υπέρ τής Ορθοδοξίας. Υπήρξες ακούραστος υπηρέτης της Εκκλησίας προφτάνοντας παντού και πάντοτε τίς πνευματικές ανάγκες πολλών ενοριών ανά την Ελλάδα.

Υπήρξες άγαπητός αδελφός καί φίλος. Ποτέ δεν κακολόγησες όποιον σε πίκρανε. Η εκδίκηση, ούτε ως λέξη δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο της καρδιάς σου.

Υπήρξες αφιλοχρήματος. Ποτέ σου δε ζήτησες. Χέρι δεν άπλωσες. Δεν αγάπησες τα χρήματα. Γι’αυτό και γεύτηκες πλούσια την αγάπη του κόσμου. Εξάλλου, πολλοί είναι κι εκείνοι που γεύτηκαν τη δική σου αγάπη. Έκανες το καλό και το ξεχνούσες. Σου έφτανε που το γνωρίζει ο Κύριος.

Ήσουν φιλότιμος. Είχες πνεύμα νοικοκυροσύνης. Τα ήθελες όλα καλά και ωραία. Και το Ναό σου, το προαύλιό του, τα ξωκλήσια.

Όλα θα διαλαλούν τη νοικοκυροσύνη και το ενδιαφέρον σου.

Υπήρξες ακούραστος ποιμένας, λειτουργώντας αγόγγυστα, ακόμη και τα πιο δύσβατα εξωκλήσια.

ΑΓΙΕ ΜΗΝΑ, ΑΓΙΟΙ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΚΑΚΙΕ, ΕΥΘΥΜΙΕ ΚΑΙ ΙΓΝΑΤΙΕ, Ενώστε τις πρεσβείες σας για την ανάπαυσή του.

Αδελφέ μας, πολύκλαυστε και αλησμόνητε! Πρέσβευε για όλους εμάς, τον κλήρο και το λαό, στο Επουράνιο Θυσιαστήριο!

Με δάκρυα φιλούμε τα χέρια σου, που τόσα χρόνια ευλογούσαν…

Με ευλάβεια φιλούμε το τίμιο πετραχήλι σου, που σκόρπισε τόσα χρόνια τη Χάρη και την ευλογία του Θεού στο λαό του Θεού.

Ας είναι μακαρία «η οδός η πορεύη σήμερον», σεβαστέ πατέρα και αδελφέ μας! Η αγάπη μας και η βαθυτάτη ευγνωμοσύνη μας θα σε συνοδεύουν.

Ο Κύριος μας ας σε συγχωρήσει για ό,τι ως άνθρωπος έσφαλες. Έχεις και τον δικό μας τελευταίο ασπασμό της αγάπης και της συγγνώμης!

Ας είναι η μνήμη σου αιωνία! Η ψυχή σου ας έβρει καλόν Παράδεισο! Αμήν.

Στόν Μοναχό Ακάκιο που τοσο στάθηκε δίπλα σου και στη συνοδεία σου ευχόμεθα την εξ Υψους Θείαν παρηγορίαν.

ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!!!

Αρχιμ. Ευθύμιος Μπαρδάκας

ΚΛΙΝΟΝ ΤΟ ΟΥΣ ΣΟΥ ΑΓΝΗ, ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΤΟΥΣ ΘΛΙΨΕΣΙ ΒΥΘΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΗΜΑΣ

ΚΛΙΝΟΝ ΤΟ ΟΥΣ ΣΟΥ ΑΓΝΗ,

ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΤΟΥΣ ΘΛΙΨΕΣΙ ΒΥΘΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΗΜΑΣ

Επίκαιρο Άρθρο του π.Ευθυμίου Μπαρδάκα

Μπροστά στίς μεγάλες θλίψεις καί δοκιμασίες οι Χριστιανοί, ιερός κλήρος καί πιστός λαός, στήν Θεοτόκον καταφεύγουμε καί προσευχόμενοι παρακαλούμε : "Κλίνον τό ούς Σου Αγνή, καί σώσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".

Πλησίασε τά ώτα Σου γιά νά ακούσεις τήν δέησή μας Αγνή Υπεραγία Θεοτόκε, καί σώσε μας, καθώς βυθιζόμαστε μέσα στό πέλαγος τών δοκιμασιών καί των θλίψεων.

Με τά ίδια λόγια του Κανόνος του Ακαθίστου Ύμνου προσευχήθηκαν αμέτρητες χιλιάδες πονεμένων Χριστιανών στήν Παναγία.

Καί εμείς ως άνθρωποι θλιμμένοι καί πονεμένοι μέ τά ίδια λόγια προσευχόμαστε, ιδίως κατά τήν περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, πρός τήν Δέσποινά μας Θεοτόκον καί της λέμε : "Κλίνον τό ούς Σου Αγνή καί σώσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".

Μέ πέλαγος φουρτουνιασμένο μοιάζει η ζωή μας καί είμαστε όλοι θαλασσοδαρμένοι.

Ερχεται ο θάνατος καί αρπάζει ξαφνικά χωρίς διακρίσεις πολυαγαπημένα πρόσωπα.

Ερχεται η ασθένεια, μάς προσβάλλει καί μάς ρίχνει στό κρεββάτι του πόνου, για λίγες ημέρες, για πολλούς μήνες, πολλές φορές γιά πολλά χρόνια, ίσως καί ισόβια.

Καί άλλα κύματα μάς δέρνουν καί τραντάζουν τήν οικογενειακή μας ζωή, όπως οικονομικές δυσχέρειες, αδικίες,συκοφαντίες, ανεργεία.

Τί νά πούμε γιά τό ηθικό ναυάγιο τών παιδιών μας πάλι γιά τά κύματα των πειρασμών της αμαρτίας, πού μέ λύσα μάς κτυπούν για νά μάς βυθίσουν μέσα στό ηθικό σκοτάδι, τήν πλάνη, τό έλος της διεφθαρμένης ζωής.

Όλα αυτά καί τόσα άλλα είναι κύματα δυνατά καί μεγάλα. Μάς ταλαιπωρούν, μάς κάνουν νά κλαίμε νά τά χάνουμε. Όμως γιά νά αποφύγουμε τόν κίνδυνο του καταποντισμού, νά στρέψουμε τό βλέμμα πρός τήν Μεγάλη Μητέρα τήν Παναγία καί νά ζητήσουμε τή βοήθειά Της, τήν προστασία Της : "Κλίνον τό ούς Σου Αγνή καί σώσον τους θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".

ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ?

Γιατί είναι η θλιμμένη Μητέρα του Κυρίου μας. Είναι η Βασίλισσα του πόνου. Θλίβεται η Παναγία από τά παιδικά Της χρόνια. Μόλις γέννησε τόν Μονογενή Της, αναγκάζεται να φύγει σέ χώρα μακρινή. Αργότερα όταν ο Υιός Της διδάσκει τά πλήθη, βλέπει τίς δολοπλοκίες των Γραμματέων καί Φαρισαίων. Τήν θλίβει η μοχθηρία καί τό μίσος των Ιουδαίων εναντίον Του. Ακούει νά τόν κατηγορούν καί νά τόν βλασφημούν.

Τέλος βλέπει τόν Υιόν του Θεού καί Παιδί Της, Σταυρωμένο στό Γολγοθά. Τόν βλέπει αιμόφυρτο μεταξύ δύο ληστών.

Πονάει η Παναγία τόσο πολύ στή ζωή της, όσο καμία άλλη μάννα, καί γνωρίζει όσο κανείς άλλος τί σημαίνει πόνος, θλίψει, δοκιμασία.

Γι΄αυτό σπεύδει νά βοηθήσει μέ τίς πρεσβείες Της αυτούς, πού την επικαλούνται.

Σ΄αυτή καταφεύγουμε, γιατί είναι καί δική μας Μητέρα. Είναι κάθε Χριστιανός αδελφός τού Χριστού καί παιδί κατά χάριν της Θεοτόκου η οποία ως Μητέρα υπερβαίνει "κατά τήν φιλοστοργίαν καί σπλάχνα, όλας τάς φυσικάς μητέρας" κατά τόν Αγιο Νικόδημο τόν Αγιορείτη.

Μητέρα μας η Παναγία!

Τιμή καί καύχημα γιά εμάς! Έτσι μπορούμε νά της ανοίγουμε τήν καρδιά μας νά τής λέμε τίς δοκιμασίες μας καί νά της ζητάμε βοήθεια καί προστασία. Καί εκείνη θά μάς κοιτάζει μέ στοργή. Δέν θά περιφρονεί τήν παράκλησή μας σε ώρες αγωνίας καί πόνου. Θα μάς ακούει καί άς είμαστε αμαρτωλοί, καί θά μεσιτεύει στόν Κύριο υπέρ ημών.

Τότε η θλιμμένη μας ψυχή θα γαληνεύει, θα παρηγοριέται, θά παίρνει δύναμη στίς δύσκολες περιστάσεις, όπως συνέβη σέ άπειρες ψυχές μέχρι τώρα.

Αυτή ως πνευματική Μητέρα μέ χαρά μάς περιμένει....!!!

"Κλίνον τό ούς Σου Αγνή, καί σώσον τούς θλίψεσι βυθιζομένους ημάς".

Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

 Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ...

Αρθρο του π.Ευθυμίου Μπαρδάκα

Τό μεγαλύτερο μυστήριο τής ιστορίας ἀποκαλύπτεται σήμερα κατά τήν χαρμόσυνη καί κοσμοσωτήρια ημέρα τού Ευαγγελισμού.

Απορεί ἡ Θεοτόκος, καθώς ακούει από τόν Αρχάγγελο Γαβριήλ τόν παράδοξο χαιρετισμό. Απορεί κατόπιν καί γιά τήν φοβερή αποκάλυψη, τήν μεγαλύτερη έκπληξη τών αιώνων.

Τό μεγαλύτερο μυστήριο τοῦ Θεοῦ:

«Μή φοβού Μαριάμ», της λέει ο Αρχάγγελος. Αξιώνεσαι νά υπηρετήσης τό μεγαλύτερο Μυστήριο των αιώνων:

Θά συλλάβης στά σπλάχνα σου τον Υιόν του Θεού καί θά Τόν ονομάσης Ιησούν. Αὐτός θά είναι μέγας.. Θά Τού δώση ο Θεός Πατήρ τόν θρόνο τού Δαβίδ καί θά βασιλεύσει στούς αιώνας τών αιώνων, σέ μία βασιλεία ατελεύτητη καί παντοτινή.

Ποιός όμως είναι Αυτός πού σαρκούται?

Δέν είναι μόνον προφήτης ή Άγιος, δέν είναι Άγγελος ή Αρχάγγελος.

Είναι Υιός τού Θεού τού Υψίστου, ὁ Μονογενής, ο Συνάναρχος, ὁ Συναϊδιος καί Ομόθρονος μέ τόν Πατέρα, ὁ Δεσπότης καί Δημιουργός τού σύμπαντος κόσμου, ο Κύριος του παντός.

Αυτός γίνεται άνθρωπος, ο ίδιος ο Θεός!

Ἐκείνος πού δημιούργησε τό πλάσμα του αλλά άκακο καί ἁγνό. Εκείνος έρχεται νά

αναδημιουργήσει τόν πεσμένο καί αμαρτωλό καί δυστυχισμένο άνθρωπο.

Αυτό είναι τό φοβερό μυστήριο, πού αποκαλύπτεται σήμερα στήν Υπεραγία Θεοτόκο αλλά καί σʼ όλους τους πιστούς Χριστιανούς. Άς μας συγκλονίση η κάθοδος τού Βασιλέως τής δόξης από τά ύψη τού ουρανού πρός τή γή γιά τή σωτηρία μας. Καί άς μάς φιλοτιμήση η άπειρη συγκατάβασή του, ώστε τε νά τήν συνειδητοποιούμε καί νά ανταποκρινώμαστε στήν άπειρη αυτή αγάπη Του.

ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Ἡ Κεχαριτωμένη Κόρη τής Ναζαρέτ, αφού άκουσε τίς ακατάληπτες αυτές βουλές τού Θεού από τόν Άγγελο, θαυμάζει καί απορεί : «Πώς θά συντελεσθεί τό μυστήριο?» ερωτᾶ.

Καί ο Αρχάγγελος τού Ουρανού αποκρίνεται: "Πνεύμα Άγιο θά έλθη μέσα σου, και ἡ δύναμη τού Θεού τού Υψίστου θά σέ επισκιάσει". Οι φυσικοί νόμοι θά παραμερισθούν.

Τό αναμάρτητο καί Άγιο Βρέφος πού θά γεννηθεί θά είναι ὁ Υιός του Υψίστου.

Καί η Πάναγνος Παρθένος τής Ναζαρέτ κλίνει

τήν Αγία της κεφαλή καί αποδέχεται τήν βουλή τού Θεού :

«Ιδού η δούλη Κυρίου», λέγει. «Υποτάσσομαι πλήρως καί τελείως. Ας γίνη όπως ακριβώς μου είπες».

Μεγάλη η αποστολή! Μοναδική!

Καί αξιώνεται νά τήν εκπληρώση η απλή καί ταπεινή κόρη τής Ναζαρέτ.

Αλλά γιατί ανάμεσα στά δισεκατομμύρια όλων τών γυναικών τού κόσμου, όλων τών αιώνων, ο Θεός ξεχωρίζει καί λαμπρύνει καί τιμά τήν Κόρη τής Ναζαρέτ καί τήν καθιστά Μητέρα του?

Τί είχε η πτωχή Παρθένος τής Ναζαρέτ? Πλούτη καί δόξα? Κοινωνική θέση καί καταξίωση? Ανώτερη παίδευσι καί σοφία?

Τίποτε απʼ όλα όσα θαμπώνουν τούς ανθρώπους τού κόσμου!

Τήν διαλέγει όμως ο Θεός γιά τήν αρετή της, η οποία φανερώνεται κρυστάλλινη καί μέσα από τά λόγια καί τίς αποκρίσεις της κατά τήν συγκλονιστική αυτή στιγμή τής ζωής της.

Είναι η ταπεινή!

«Δούλη Κυρίου» ονομάζει τόν εαυτό Της, μολονότι είναι η μόνη άξια νά γίνει Μητέρα Θεού . Καί όσο ο Θεός τήν υψώνει, τόσο αυτή ταπεινώνεται.

Αλλά ἡ ταπεινή Δέσποινα τής Ναζαρέτ είναι καί τό υπόδειγμα τής υπακοής στό θέλημα τού Θεού. Καί η υπακοή της αυτή είναι τό απαύγασμα τής ταπεινώσεώς Της.

Παραδίδει τόν εαυτό Της ολόκληρο, γιά νά λάβη μέρος στό υπεροχώτερο έργο τού Δημιουργού.

Υποτάσσεται κατά πάντα.

Γιʼ αυτές λοιπόν τίς μεγάλες αρετές πού είχε η Παναγία μας ο Άγγελος τήν ονόμασε Κεχαριτωμένη! Διότι είχε επάνω Της τά υπερφυσικά χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος σέ ύψιστο βαθμό. Γιʼ αὐτό καί ὁ Θεός τήν διάλεξε νά φέρη στόν κόσμο τόν Σωτήρα Χριστό, τόν Βασιλέα τών όλων.

Ἡ Παναγία Παρθένος δίνει τό παράδειγμα σʼ όλους μας. Παράδειγμα αρετής καί αγιότητος, ταπεινώσεως καί υπακοής. Καί μας ζητά σιωπηλά νά τήν μιμηθούμε. Νά ταπεινοφρονούμε καί νʼ ακολουθούμε τόν βίο τής αρετής καί τής αγιότητος. Κι Αυτή θά μας σκεπάζει καί θά μας περιφρουρεί.

Όπως τό έκανε καί στό πολυβασανισμένο Έθνος μας καί τό βοήθησε τήν ημέρα τής εορτής Της νά σηκώσει τήν σημαία τής ελευθερίας καί νά το οδηγήσει στή λύτρωση.

Στήν προστασία Της νά καταφεύγουμε πάντοτε καί νά τής ζητάμε νά μας λυτρώνει «ἐκ παντοίων κινδύνων», κι εμάς καί τό Έθνος μας ΑΜΉΝ!!!

Π. Ευθύμιος