ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ ΥΙΟΥ ΜΕΡΟΣ Α΄
Ως ο Άσωτος Υιός ήλθον καγώ οικτήρμων.....
Άρθρο του Π.Ευθυμιου Μπαρδάκα
Ένας πατέρας, είχε δύο παιδιά. Ο νεώτερος είπε κάποτε στόν πατέρα του μέ ύφος πού δέν έπαιρνε αντίρρηση : "Πατέρα, πήρα τήν απόφασή μου. Φεύγω από τό σπίτι. Δός μου τό μερίδιο τής περιουσίας πού μού ανοίκει. Θά ζήσω όπως θέλω εγω".
Μοίρασε ο πατέρας τήν περιουσία του καί έδωσε στόν νεώτερο τό μερίδιό του. Αμέσως εκείνος ρευστοποίησε τά πάντα καί γεμάτος χρήμα "απεδήμησεν εις χώραν μακράν". Έφυγε σέ χώρα μακρινή, γιά νά διακόψει κάθε επαφή μέ τό σπίτι του. Δέν ήθελε νά τού υπενθυμίζει τίποτα τήν προηγούμενη ζωή του. Εκεί "εσκόρπισε τήν ουσίαν αυτού ζών ασώτως"
Όλη η περιουσία, πού είχε συγκεντρωθεί με τούς κόπους τού πατέρα του, μέσα σε λίγο καιρό εξανεμίστηκε στα γλέντια, τις διασκεδάσεις καί τήν άσωτη ζωή. Εν τώ μεταξύ έπεσε στη χώρα εκείνη πείνα φοβερή. Τότε άρχισε αντίστροφη μέτρηση. Τα χρήματα σώθηκαν, οι φίλοι χάθηκαν και ο άσωτος υιός άρχισε νά πεινάει. Η πείνα τόν ανάγκασε να ψάξει γιά δουλειά.
Τελικά κατάντησε να γίνει δούλος σέ κάποιον αφέντη, δούλος χοιροβοσκός. Τόση ήταν η πείνα του,ώστε προσπαθούσε νά χορτάσει μέ τά ξυλοκέρατα, πού έτρωγαν οι χοίροι.
Τί κατάντημα αλήθεια!
Τό παράδειγμά του φέρνει στο νου μας τήν συνηθισμένη κατάληξη του ανθρώπου εκείνου πού απορρίπτει τόν ελαφρό ζυγό τού Ευαγγελίου, γιά να ζήσει δήθεν αδέσμευτος, χωρίς τά "όχι" καί τά "μή" τής πίστεως. Φεύγει από το δρόμο τού Θεού και τρέχει νά δοκιμάσει κάθε αμαρτία, κάθε παρανομία και απόλαυσή τής χωρίς Χριστό ζωής.
Πληρώνει όμως αργά ή γρήγορα αυτή τήν ανταρσία τού. Πόσα καθημερινά ψυχικά ναυάγια έχουν την αιτία τους στην επανάσταση αυτή κατά τού Ουράνιου Πατέρα !
Η ζωή τής αμαρτίας αδειάζει τήν ψυχή τού ανθρώπου από κάθε καλό και τήν γεμίζει μέ πείνα πνευματική. Ένα ανικανοποίητο κενό πού δέν το γεμίζουν τά ξυλοκέρατα τής αμαρτίας, βασανίζει τον αμαρτωλό.
Ο άνθρωπος πού πλάστηκε ελεύθερος, καταντά δούλος και σκλάβος των παθών του....
****************************
Οι άγιοι Πατέρες όρισαν τη δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου να είναι αφιερωμένη στην διδακτική παραβολή του ασώτου υιού (Λουκ.15,13-32) Για νά διδάξει, σε όσους είναι απελπισμένοι, ότι ο Θεός παραμένει με ανοιχτές αγκάλες να δεχτεί τον κάθε μετανοημένο αμαρτωλό, όσο αμαρτωλός και αν είναι
(Συνέχεια στο επόμενο)
Καλό βράδυ! Ευλογία Κυρίου!
Π.Ευθύμιος
