ΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΚΟΚΚΙΝΗ Σεβασμιότατε Πάτερ και Δέσποτα, Μητροπολίτα Πειραιώς και Σαλαμίνος κ.κ. Γερόντιε. Σεβαστοί εν Κυρίο πατέρες. Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί. Ευχές και δοξολογίες προς τον εν Τριάδι Θεό που με αξίωσε ένα σχεδόν χρόνο να σας διακονώ Σεβασμιότατε, να διακονώ την Ιερά Μητρόπολη και κατεπέκταση να διακονώ τον μέγα και αιώνιο Αρχιερέα της Εκκλησίας τον Ιησού Χριστό. Σήμερα εκ των τιμίων χειρών σας και εντός ως ολίγου θα λάβω τον δεύτερο βαθμό της Ιεροσύνης αυτό του Πρεσβυτέρου. Μεγάλη τιμή αδιαμφισβήτητα προς την αναξιότητα μου. Θυμάμαι μου είχατε πει γίνε κληρικός της Μαρτυρικής μας Εκκλησίας και θα δεις το αόρατο χέρι του Θεού να σκεπάζει εσένα και την οικογένεια σου έτσι και έγινε. Απίστευτη χάρη χαρά και ευλογία σε εμένα και την οικογένειά μου ήρθε από εκείνη την στιγμή, από την ευλογημένη είσοδο μου εις την Διακονία. Θυμάμαι σαν χθες την πρώτη μου χειροτονία ως Διάκονος εδώ στον ίδιο τόπο στον καθεδρικό μας Ναό με ανάμικτα συναισθήματα και θυμάμαι τους λόγους και της δημόσιες υποσχέσεις που έκανα ως προς την Ιερατική Διακονία που θα αναλάμβανα . Πολλές φορές βλέπω τό αόρατο χέρι τού Θεού, νά γράφει στόν τοίχο τῆς ψυχής μου, ό,τι έγραψε άλλοτε στον τοίχο τού βασιλιά τής Βαβυλώνας Βαλτάσαρ, μετρήθηκες, ζυγίστηκες και βρέθηκες ελλιπής! Βρέθηκα ελλιπής στην πίστη μου. Βρέθηκα ελλιπής στήν διακονία μου. Βρέθηκα ελλιπής στα καθήκοντά μου. Βρέθηκα ελλιπής απέναντι στην δική Σας αγάπη και εμπιστοσύνη, Σεβασμιότατε! Έτσι θα ήταν αληθές να έλεγα ότι αναξίως λαμβάνω τον δεύτερο βαθμό της Ιεροσύνης ενθυμούμενος και τον λόγο του ιερού Χρυσόστομου "Διότι αν κανείς ελάμβανε υπόψιν πόσο σπουδαίον είναι ένας άνθρωπος, σχηματισμένος από σάρκα και αίμα να κατορθώση να πλησιάση την μακαρίαν εκείνην και καθαράν φύσιν τότε θα εννοήση καλά πόσον μεγάλης τιμής αξίους κατέστησε τους ιερείς η χάρις του Αγίου Πνευματος." Η ιεροσύνη είναι χάρισμα και δωρεά. Και χάρισμα σημαίνει κάτι που μας δίδεται κατά χάριν και παρ αξίαν. Κανείς δεν δικαιούται το χάρισμα, ούτε μπορεί να το απαιτήσει ή να το εξαγόραση όποιος και αν είναι αυτός. Ο Ιερέας πάνω από όλα είναι διάκονος όποιον βαθμό και να έχει και η αποστολή του είναι έργο διακονίας και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά από της άλλες κοσμικές εξουσίες. Στο Διακονικό χαρακτήρα βρίσκεται η αξία, η τιμή και το μεγαλείο της Ιεροσύνης. Οι Άγιοι Απόστολοι υπηρέτησαν το Ευαγγέλιο ΄εν υπομονή πολλή, εν θλίψεσιν, εν ανάγκαις, εν στεναχωρίαις, εν πληγαίς, εν φυλακαίς, εν ακαταστασίες, εν κόποις! Έτσι λοιπόν καλούμαστε να διακονήσουμε και εμείς οι κληρικοί την σήμερον ημέρα όπου ο κόσμος δεν υπήρξε τόσο φοβερός για τον άνθρωπο όσο σήμερα! Ο κάθε ιερέας ακόμη και ο ερημίτης ιερέας δεν είναι απλός λειτουργός των αγίων μυστηρίων αλλά θερμός ικέτης υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας. Ο Ιερουργός του Μυστηρίου της Λειτουργίας ίσταται εν αμέσω εγγύτητι πρός τον Υιόν του Θεού, όστις είναι το πλήρωμα του Νόμου και των προφητών και δια τούτο εγενώμεθα κάτοχοι ρημάτων ζωής αιωνίου. Ο καθένας από εμάς τούς κληρικούς μέσα στην Εκκλησία βρίσκει πώς ἡ κλήση τον κλήσεων είναι να ακολουθήσει, κατά τό ανθρωπίνως δυνατόν, τον Χριστό στην Ιεροσύνη Του -στη μέχρι θυσίας αγάπη Του για τον άνθρωπο και τον κόσμο- και να κατευθύνει τίς ψυχές στην βασιλεία τον ουρανών. Έτσι θα πρέπει να διακονήσω τίς ψυχές τίς οποίες μου εμπιστεύεται απο σήμερα ἡ Εκκλησία, οι οποίες είναι «Σώμα Χριστού», καί νά σηκώσω τον Σταυρό μου για να ξεκινήσω την πορεία μου πρός τόν Γολγοθά. Όμως ἡ χαρά τής ιεροσύνης, πού απαλύνει τούς πόνους από τά καρφιά τού Σταυρού, τούς εμπτυσμούς, τά ραπίσματα, τά μαστιγώματα καί τούς εξευτελισμούς «ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός Του», είναι ἡ αγάπη καί τό ενδιαφέρον, πού ὁ ιερέας καλείται να μοιράσει στά «λογικά πρόβατα» πού τού εμπιστεύτηκε ὁ Χριστός, μέ τήν διαμεσολάβηση τοῦ οικείου Επισκόπου του. Γνωρίζω επίσης, ότι ὁ λαός τού Θεού θά ζητήσει από τόν ιερέα τήν γνησιότητα τής Ορθοδόξου πίστεως και τής ζωντανής μαρτυρίας τής Αγάπης τού Χριστού σέ μία εποχή πού τά πολλά λόγια έχουν κουράσει τόν άνθρωπο και αυτό πού έχει ανάγκη ὁ καθένας, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι νά δη πράξεις. Να δη εμάς τούς κληρικούς νά αναπνέουμε μέσα στή Χάρη τοῦ Θεού και η ζωή μας νά είναι καθημερινά μαρτυρία Χριστού, να δίνουμε τό παράδειγμα ότι ὁ Χριστός είναι ἡ Αλήθεια, ἡ Ζωή καί ἡ Ανάσταση. Προσκαλώντας έτσι τόν άνθρωπο στήν Ἐκκλησία, νά μετέχει στά Μυστήρια τού Θεού. Έχοντας ευχαριστήσει όλους όσους συνέβαλαν ακουσίως ή εκουσίως στην εως τώρα πορεία της ζωής σε δύο πρόσωπα θέλω να σταθώ. Πρώτα στο πρόσωπο του Ποιμενάρχη και Πατέρα μας. Από τήν πρώτη στιγμή τής διακονίας μου κοντά Σας, συνάντησα έναν Επίσκοπο, όπως τόν περιγράφει ὁ Απόστολος Παύλος, στην επιστολή πού έστειλε στον Απόστολο Τίτο: «δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν» (Τίτ. 1, 7-9). Συνάντησα έναν Επίσκοπο πού ίσταται «εἰς τόπον καί τύπον» τού Ιησού Χριστού. Συνάντησα έναν Επίσκοπο πού αγωνιά γιά τό ποίμνιό του καί μεριμνά μέ κόπους καί ίδρωτες γιά τήν ανύψωση τού πνευματικού, βιοτικού και ορθοδόξου επιπέδου του. Συνάντησα έναν Επίσκοπο πού κατέχει την θύραθεν καί τήν Θεία παιδεία. Συνάντησα έναν Επίσκοπο πού βαδίζει τήν οδό τού μαρτυρίου. Μέσα από το δικό σας παράδειγμα διδάχτηκα και είδα πολλά, τα οποία θα είναι οδηγός στην νέα μου διακονία. Σεβασμιότατε ως αντίδωρο της αγάπης σας και της κατανόησης σας προς την αναξιότητα μου κανένας λόγος δεν είναι ικανός! Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μου λείψετε και θα σας λείψω. Είχαμε συνηθίσει να είμαστε μαζί σχεδόν σε κάθε Θεία Λειτουργία και να σας διακονώ για αυτό πιστεύω ότι το αίσθημα της απώλειας στην αρχή τουλάχιστον θα είναι αρκετά φανερό! Όμως παρηγορούμε ότι αναλαμβάνω μια Διακονία που κάθε μέρα θα σας θυμάμαι.... Σεβασμιότατε να έχω την ευχή σας ως πατέρας που είστε αυτής της Μητροπόλεως. Η ευχή σας θα με προφυλάξει θα με σκεπάσει και εν τέλει θα με κάνει καλύτερο Λειτουργώ. Όπως στο μυστήριο του Γάμου οι ευχές των γονέων στηρίζουσι θεμέλια οικών έτσι και σε αυτό το μυστήριο η ευχή του Πνευματικού πατρός είναι η αρχή για καλή και καρποφόρα ιεροσύνη! Θέλω άπλα νά ξέρετε, ότι γιά μένα σήμερα δέν τελειώνει ἡ διακονία μου κοντά Σας, ἀλλά λαμβάνει μιά εὐρύτερη διάσταση. Θά παραμείνω πιστός διάκονός Σας! Εὐχηθεῖτε λοιπόν, Σεβασμιότατε, νά μέ αναδείξει ὁ Κύριος δόκιμο εργάτη τού αμπελώνα Του. Το δεύτερο πρόσωπο που θέλω να ευχαριστήσω είναι ο συνΚυρηναίος στην σταυροαναστάσιμη πορεία της Ιεροσύνης μου. Η σύζυγός μου Ελένη. Κανείς δεν μπορεί να γίνει κληρικός χωρίς την συγκατάθεση και κατανόηση της συζύγου του. Δόξα το Θεό είμαι πολύ τυχερός σε αυτό το κομμάτι! Στήν σύντομη ιερατική μου διακονία στάθηκε καταλυτικός παράγοντας. Οι συμβουλές , η πίστη, η αγάπη της με οδήγησε και με ημέρευσε σε δύσκολες καταστάσεις που αντιμετώπισα. Ο Θεός να την ευλογεί και να την έχει καλά πάντα δίπλα μου να με ανέχεται και να με βοηθάει στο δύσκολο αλλά σωτήριο έργο που θα αναλάβω! Ο Θεός μας χάρισε ένα παιδί την κόρη μας Ζωή αλλά τώρα θέλησε να μας χαρίσει και δεύτερο παιδί το οποίο κυοφορεί η σύζηγος μου. Τέλος θέλω να ευχαριστήσω και όλους εσάς που ήρθατε να προσευχηθείτε μαζί μας στην Άγια και σημαντική τούτη ώρα. Να λοιπόν που έφθασε η ώρα να μου μεταδοθεί εκ των τιμίων χειρών σας η Χάρις του Αγίου Πνεύματος εκείνου που όπου θέλει πνεί και θα συμπαρασύρει και εμένα με την ίδια βίαιη ορμή όπως συμπαρέσυρε και τόσο νέφος αγίων συλειτουργών ανά τους αιώνες. Ιδού προσέρχομαι Χριστώ τω αθανάτω Βασιλεί και Θεώ ημών αποτολμώντας το μέγιστο των αιτημάτων "Κύριε ικάνωσον με τη δυνάμη του Αγίου σου Πνεύματος ενδεδυμένων την της ιερατείας χάριν παραστήναι τη αγία σου ταύτη τραπέζη και ιερουργήσαι το άγιον και Άχραντο Σου Σώμα και το τίμιον Αίμα!Αμήν.