Ο Άγιος Φιλάρετος ήταν υπόδειγμα κάθε αρετής και ιδιαίτερα της αγαθοεργίας. Έζησε στους χρόνους του Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου και της μητέρας αυτού Ειρήνης της Αττικής (780 - 797 μ.Χ.).

Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων Πλούσιος γεωργός από την Παφλαγονία, περίφημος για τη φιλανθρωπική του δράση, εξού και το προσωνύμιο «ελεήμων». Η Εκκλησία τον τίμησε με την αγιοποίησή του και γιορτάζει τη μνήμη του την 1η Δεκεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Φιλάρετος και Φιλαρέτη. Ο Φιλάρετος έζησε τον 8ο αιώνα και η φήμη του γρήγορα ξεπέρασε τα στενά όρια της Παφλαγονίας. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ζ’ ο Πορφυρογέννητος τον έχρισε ύπατο και νυμφεύτηκε την εγγονή του Μαρία. Ο Φιλάρετος και από τη νέα του θέση στην Κωνσταντινούπολη συνέχισε τις ελεημοσύνες του, διανέμοντας στους φτωχούς τα πλούτη του. -------------------------------------   Ἐπέτρεψε κάποτε ο Θεός να φθάσει ο Άγιος Φιλάρετος σε έσχατη φτώχεια. Η γυναίκα του και τα τέκνα του έκλαιγαν. Μια ημέρα δανείσθηκε η σύζυγος ένα ψωμί από κάποιο γείτονα   και μάζεψε λίγα χόρτα για να ταΐσει τα μέλη της οικογενείας της. Τότε ο κυβερνήτης της πόλεως που ήταν φίλος του Αγίου Φιλαρέτου τον σπλαχνίσθηκε και του έστειλε σαράντα κιλά σιτάρι. Μόλις ο Άγιος τα πήρε δοξολόγησε το Θεό που δεν τον εγκατέλειψε, αλλά που πάντοτε φροντίζει για τους δούλους του. Η γυναίκα του γνωρίζοντας την απλοχεριά του Φιλαρέτου μοιράσε το σιτάρι στα παιδιά της και έδωσε και πέντε κιλά στο σύζυγό της, ο οποίος όμως πάλι κατά τη συνήθειά του το μοίρασε στους φτωχούς. Όταν και αυτό τελείωσε ο Άγιος Φιλάρετος μη έχοντας τι άλλο να φιλέψει τους φτωχούς του έπαιρνε από το μελισσώνα του και τους χόρταινε με γλυκύτατο μέλι. Όταν τα παιδιά του αντιλήφθηκαν ότι και το μέλι ο πατέρας τους το μοιράζει στους φτωχούς πήγαν και βρήκαν μόνο μια κυψέλη ατρύγητη. Την τρύγησαν και όταν ήλθε ο πατέρας τους να πάρει μέλι για κάποιο φτωχό, δεν βρήκε τίποτα. Καταστενοχωρημένος ο εύσπλαχνος Άγιος γύρισε σπίτι του  και μη έχοντας κάτι να δώσει έβγαλε το ένδυμά του και του το έδωσε, για να μη φύγει ο φτωχός με άδεια χέρια από το σπίτι του. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η ελεημοσύνη του Αγίου Φιλαρέτου δεν είχε όρια, γι’ αυτό και ο παντελεήμονας Χριστός μας τον αξίωσε της χαράς των ουρανών, της ατελεύτητης μακαριότητος, και των κόλπων του Αβραάμ, για να χαίρεται αιώνια μαζί με το φτωχό Λάζαρο της γνωστής μας παραβολής. Απολυτίκιο Θείας πίστεως περιουσία, διεσκόρπισας τοις δεομένοις τον προσιόντα σοι πλούτον, Φιλάρετε· και ευσπλαχνίᾳ κοσμήσας τον βίον σου, τον χορηγόν του ελέους εδόξασας· Ον ικέτευε δοθήναι τοις ευφημούσι σε ρανίδα οικτιρμών καὶ θείον έλεος.