ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Οι γονείς της Παρθένου Μαρίας, ο Ιωακείμ και η Άννα, οι οποίοι μέχρι τα βαθιά τους γεράματα δεν είχαν αποκτήσει παιδί, είχαν υποσχεθη στο Θεό πως αν τους χαρίσει ένα παιδι, μόλις γίνει τριών ετών θα το αφιερώσουν στο Ναό Του.
Το τεκνο που απέκτησαν, μετα απο προσευχη και νηστεία, το ονόμασαν Μαρία. Όταν έγινε τριών ετών, οι γονείς της την οδήγησαν στο Ναο. 
Αυτή η είσοδος της Παναγιας στο ναό ονομάστηκε «Εισόδια της Θεοτόκου».
Εκεί την υποδέχτηκε ο Αρχιερέας Ζαχαρίας, ο οποίος την οδήγησε στο ιερό του Ναού, στα Άγια των Αγίων. Σύμφωνα με τις Γραφές, η Παναγία παρέμεινε συνολικά δώδεκα χρόνια στο Ναό.
Όλο αυτό το διάστημα ο αρχάγγελος Γαβριήλ προμήθευε την Παναγία με τροφή ουράνια. Εξήλθε από τα Άγια των Αγίων, όταν έφθασε η ώρα του Θείου Ευαγγελισμού.
Για την Ορθόδοξη Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η σημερινή ημέρα συνιστά μεγάλη γιορτή, και η Υμνολογια της Εορτής περιέχει υψηλά Θεολογικά νοήματα.

(ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ, ΠΑΠΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΠΕΡΙ ΑΣΠΥΛΟΥ ΣΥΛΛΉΨΕΩΣ
ΦΟΒΕΡΗ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ
Ωστόσο η αγαπολογια των οικουμενιστων δεν εμπόδισε και φετος τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να συμπροσευχηθη με καρδιναλιους με πάστορες με κοπτες κλπ βλασφημο συνονθυλευμα, στην Θρονικη εορτή του σβησμενου Φαναριου.
Τραγική πτώση).

ἈπολυτίκιονἮχος δ’.
Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.
Ὁ καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστὰς καὶ Παρθένος, τὸ Ἱερὸν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, τὴν χάριν συνεισάγουσα, τὴν ἐν Πνεύματι θείῳ· ἣν ἀνυμνοῦσιν Ἄγγελοι Θεοῦ· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος.

Ὁ Οἶκος
Τῶν ἀπορρήτων τοῦ Θεοῦ καὶ θείων μυστηρίων, ὁρῶν ἐν τῇ Παρθένῳ, τὴν χάριν δηλουμένην, καὶ πληρουμένην ἐμφανῶς, χαίρω, καὶ τὸν τρόπον ἐννοεῖν ἀμηχανῶ τόν ξένον καὶ ἀπόρρητον, πῶς ἐκλελεγμένη ἡ ἄχραντος, μόνη ἀνεδείχθη ὑπὲρ ἅπασαν τὴν κτίσιν, τὴν ὁρατὴν καὶ τὴν νοουμένην. Διό, ἀνευφημεῖν βουλόμενος ταύτην, καταπλήττομαι σφοδρῶς νοῦν τε καὶ λόγον, ὅμως δὲ τολμῶν, κηρύττω καὶ μεγαλύνω· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος.